Jak instalować maszyny wirtualne i kontenery oraz zarządzać nimi
Wirtualizacja i kontenery to gorące tematy w dzisiejszej branży IT. W tym artykule wymienimy narzędzia niezbędne do zarządzania i konfiguracji obu systemów w systemach Linux.
Od wielu dziesięcioleci wirtualizacja pomaga specjalistom IT w obniżeniu kosztów operacyjnych i zwiększeniu oszczędności energii. Maszyna wirtualna (lub w skrócie VM) to emulowany system komputerowy, który działa na innym systemie zwanym hostem.
Maszyny wirtualne mają ograniczony dostęp do zasobów sprzętowych hosta (procesor, pamięć, pamięć masowa, interfejsy sieciowe, urządzenia USB itd.). System operacyjny działający na maszynie wirtualnej jest często nazywany systemem operacyjnym gościa.
Rozszerzenia procesora
Zanim przejdziemy dalej, musimy sprawdzić, czy rozszerzenia wirtualizacji są włączone na naszych procesorach. Aby to zrobić, użyj następującego polecenia, gdzie vmx i svm to flagi wirtualizacji odpowiednio procesorów Intel i AMD:
grep --color -E 'vmx|svm' /proc/cpuinfo
Brak danych wyjściowych oznacza, że rozszerzenia są albo niedostępne, albo nie włączone w BIOS. Chociaż możesz kontynuować bez nich, będzie to miało negatywny wpływ na wydajność.
Zainstaluj narzędzia wirtualizacyjne w systemie Linux
Na początek zainstalujmy niezbędne narzędzia. W CentOS będziesz potrzebować następujących pakietów:
yum install qemu-kvm libvirt libvirt-client virt-install virt-viewer
podczas gdy w Ubuntu:
sudo apt-get install qemu-kvm qemu virt-manager virt-viewer libvirt-bin libvirt-dev
Następnie pobierzemy minimalny plik ISO CentOS 7 do późniejszego wykorzystania:
wget http://mirror.clarkson.edu/centos/7/isos/x86_64/CentOS-7-x86_64-Minimal-1804.iso
W tym momencie jesteśmy gotowi stworzyć naszą pierwszą maszynę wirtualną o następujących specyfikacjach:
- RAM: 512 MB (Uwaga: host musi mieć co najmniej 1024 MB)
- 1 wirtualny procesor
- Dysk 8GB
- Nazwa: centos7vm
virt-install --name=centos7vm --ram=1024 --vcpus=1 --cdrom=/home/user/CentOS-7-x86_64-Minimal-1804.iso --os-type=linux --os-variant=rhel7 --network type=direct,source=eth0 --disk path=/var/lib/libvirt/images/centos7vm.dsk,size=8
W zależności od zasobów obliczeniowych dostępnych na hoście, powyższe polecenie może zająć trochę czasu, aby wyświetlić przeglądarkę wirtualizacji. To narzędzie umożliwi Ci przeprowadzenie instalacji tak, jakbyś robił to na maszynie z gołym metalem.
Jak zarządzać maszynami wirtualnymi w systemie Linux
Po utworzeniu maszyny wirtualnej oto kilka poleceń, których możesz użyć do zarządzania nią:
Lista wszystkich maszyn wirtualnych:
virsh --list all
Uzyskaj informacje o maszynie wirtualnej (w tym przypadku centos7vm):
virsh dominfo centos7vm
Edytuj ustawienia centos7vm w domyślnym edytorze tekstu:
virsh edit centos7vm
Włącz lub wyłącz autostart, aby maszyna wirtualna uruchomiła się (lub nie), gdy host:
virsh autostart centos7vm
virsh autostart --disable centos7vm
Zatrzymaj centos7vm:
virsh shutdown centos7vm
Po zatrzymaniu możesz sklonować go na nową maszynę wirtualną o nazwie centos7vm2:
virt-clone --original centos7vm --auto-clone --name centos7vm2
I to wszystko. Od tego momentu możesz chcieć zapoznać się ze stronami podręcznika virt-install, virsh i virt-clone, aby uzyskać dalsze informacje.