Jak zainstalować KVM na Ubuntu 20.04

KVM (oparta na jądrze maszyna wirtualna) to bezpłatna platforma wirtualizacyjna o otwartym kodzie źródłowym dla jądra Linuksa. Po zainstalowaniu w systemie Linux staje się hiperwizorem typu 2.

W tym artykule przyjrzymy się, jak zainstalować KVM na Ubuntu 20.04 LTS.

Krok 1: Sprawdź obsługę wirtualizacji w Ubuntu

Przed zainstalowaniem KVM na Ubuntu najpierw sprawdzimy, czy sprzęt obsługuje KVM. Minimalnym wymogiem instalacji KVM jest dostępność rozszerzeń wirtualizacji procesora, takich jak AMD-V i Intel-VT.

Aby sprawdzić, czy system Ubuntu obsługuje wirtualizację, uruchom następujące polecenie.

egrep -c '(vmx|svm)' /proc/cpuinfo

Wynik większy niż 0 oznacza, że wirtualizacja jest obsługiwana. Na podstawie wyników poniżej potwierdziliśmy, że nasz serwer jest gotowy do pracy.

Aby sprawdzić, czy Twój system obsługuje wirtualizację KVM, wykonaj polecenie:

sudo kvm-ok

Jeśli na serwerze nie ma narzędzia „kvm-ok”, zainstaluj je, uruchamiając polecenie apt:

sudo apt install cpu-checker

Teraz wykonaj polecenie „kvm-ok”, aby sprawdzić system.

sudo kvm-ok

Dane wyjściowe wyraźnie wskazują, że jesteśmy na dobrej drodze i jesteśmy gotowi do kontynuowania instalacji KVM.

Krok 2: Zainstaluj KVM na Ubuntu 20.04 LTS

Po potwierdzeniu, że nasz system może obsługiwać wirtualizację KVM, zainstalujemy KVM. Aby zainstalować KVM, virt-manager, bridge-utils i inne zależności, uruchom komendę :

sudo apt install -y qemu qemu-kvm libvirt-daemon libvirt-clients bridge-utils virt-manager

Małe wyjaśnienie powyższych pakietów.

• Pakiet qemu (szybki emulator) to aplikacja umożliwiająca wykonanie wirtualizacji sprzętu.
• Pakiet qemu-kvm jest głównym pakietem KVM.
• Daemon-libvritd to demon wirtualizacji.
• Pakiet bridge-utils pomaga utworzyć połączenie mostkowe, aby umożliwić innym użytkownikom dostęp do maszyny wirtualnej innej niż system hosta.
• virt-manager to aplikacja służąca do zarządzania maszynami wirtualnymi poprzez graficzny interfejs użytkownika.

Zanim przejdziemy dalej, musimy potwierdzić, że demon wirtualizacji – libvritd-daemon – jest uruchomiony. Aby to zrobić, wykonaj polecenie.

sudo systemctl status libvirtd

Możesz włączyć uruchamianie przy uruchomieniu, uruchamiając:

sudo systemctl enable --now libvirtd

Aby sprawdzić, czy moduły KVM są załadowane, uruchom polecenie:

lsmod | grep -i kvm

Na wyjściu można zaobserwować obecność modułu kvm_intel. Tak jest w przypadku procesorów Intel. W przypadku procesorów AMD zamiast tego otrzymasz moduł kvm_intel.

Krok 3: Tworzenie maszyny wirtualnej w Ubuntu

Po pomyślnym zainstalowaniu KVM, utworzymy teraz maszynę wirtualną. Można to zrobić na dwa sposoby: możesz utworzyć maszynę wirtualną w wierszu poleceń lub za pomocą interfejsu graficznego KVM virt-manager.

Utwórz maszynę wirtualną za pomocą wiersza poleceń

Narzędzie wiersza poleceń virt-install służy do tworzenia maszyn wirtualnych na terminalu. Podczas tworzenia maszyny wirtualnej wymaganych jest wiele parametrów.

Oto pełne polecenie, którego użyłem podczas tworzenia maszyny wirtualnej przy użyciu obrazu Deepin ISO:

sudo virt-install --name=deepin-vm --os-variant=Debian10 --vcpu=2 --ram=2048 --graphics spice --location=/home/Downloads/deepin-20Beta-desktop-amd64.iso --network bridge:vibr0 

Opcja --name określa nazwę maszyny wirtualnej – deepin-vm Flaga --os-variant wskazuje rodzinę systemów operacyjnych lub pochodną maszyny wirtualnej. Ponieważ Deepin20 jest pochodną Debiana, jako wariant określiłem Debian 10.

Aby uzyskać dodatkowe informacje o wariantach systemu operacyjnego, uruchom polecenie

osinfo-query os

Opcja --vcpu wskazuje rdzenie procesora w tym przypadku 2 rdzenie, --ram wskazuje pojemność pamięci RAM, która wynosi 2048MB. Flaga --location wskazuje bezwzględną ścieżkę obrazu ISO, a mostek --network określa adapter, który ma być używany przez maszynę wirtualną. Natychmiast po wykonaniu polecenia maszyna wirtualna uruchomi się i uruchomiony zostanie instalator gotowy do instalacji maszyny wirtualnej.

Utwórz maszynę wirtualną za pomocą virt-managera

Narzędzie virt-manager umożliwia użytkownikom tworzenie maszyn wirtualnych za pomocą GUI. Aby rozpocząć, podejdź do terminala i uruchom polecenie.

virt-manager

Otworzy się okno menedżera maszyny wirtualnej, jak pokazano.

Teraz kliknij ikonę monitora, aby rozpocząć tworzenie maszyny wirtualnej.

W wyskakującym oknie określ lokalizację obrazu ISO. W naszym przypadku obraz ISO znajduje się w folderze „Pobrane” w katalogu domowym, dlatego wybierzemy pierwszą opcję – Nośnik instalacyjny lokalny (obraz ISO lub CDROM). Następnie kliknij przycisk „Dalej”, aby kontynuować.

W następnym kroku przejdź do obrazu ISO w swoim systemie i bezpośrednio poniżej określ rodzinę systemów operacyjnych, na której oparty jest obraz.

Następnie wybierz pojemność pamięci i liczbę procesorów, które zostaną przydzielone Twojej maszynie wirtualnej, a następnie kliknij „Przekaż”.

Na koniec w ostatnim kroku podaj nazwę swojej maszyny wirtualnej i kliknij przycisk „Zakończ”.

Utworzenie maszyny wirtualnej zajmie kilka minut, po czym otworzy się instalator instalowanego systemu operacyjnego.

W tym momencie możesz przystąpić do instalacji maszyny wirtualnej.

I w ten sposób instalujesz hypervisor KVM na Ubuntu 20.04 LTS.