Jak tworzyć maszyny wirtualne w KVM za pomocą Virt-Managera

Na początek upewnij się, że w systemie jest zainstalowany hiperwizor KVM. Akronim maszyny wirtualnej opartej na jądrze, KVM, to połączenie modułów jądra i narzędzi potrzebnych do uruchamiania maszyn wirtualnych w systemie hosta. Należą do nich QEMU, virt-install, demon libvirtd, virt-manager i wiele innych.

Mamy rozbudowane artykuły na temat:

Jak zainstalować KVM na Ubuntu 20.04
Jak zainstalować KVM na CentOS 8/RHEL 8

W tym przewodniku będę pracować nad Ubuntu 20.04, aby zilustrować, jak można używać virt-manager do tworzenia maszyn wirtualnych i zarządzania nimi.

Tworzenie maszyn wirtualnych przy użyciu Virt-Managera

Aby rozpocząć, uruchom virt-manager. Można to osiągnąć na dwa sposoby. Możesz użyć menedżera aplikacji, aby wyszukać aplikację virt-manager, jak pokazano.

Jeśli używasz terminala, uruchom następujące polecenie:

sudo virt-manager

Spowoduje to uruchomienie aplikacji GUI menedżera Virtual Machines, jak pokazano.

Aby rozpocząć tworzenie maszyny wirtualnej, kliknij ikonę „Nowa maszyna wirtualna” w lewym górnym rogu, tuż pod pozycją menu „Plik”.

Następny krok przedstawia listę opcji, z których możesz skorzystać przy wyborze preferowanego systemu operacyjnego.

Pierwsza opcja – Lokalny nośnik instalacyjny (obraz ISO lub CDROM) – pozwala wybrać obraz ISO znajdujący się w systemie lokalnym lub wybrać system operacyjny z włożonego napędu CD lub DVD.
Druga opcja – Instalacja sieciowa (HTTP, FTP lub NFS) – umożliwia wybranie obrazu ISO w sieci. Aby to zadziałało, obraz ISO powinien zostać zamontowany na serwerze internetowym, serwerze FTP lub w sieciowym systemie plików. Mamy obszerny przewodnik na temat wdrażania maszyny wirtualnej w sieci przy użyciu protokołów HTTP, FTP i NFS.
Trzecia opcja – Network Boot (PXE) – umożliwia uruchomienie maszyny wirtualnej z karty sieciowej.
Czwarta opcja – Importuj istniejący obraz dysku – umożliwia utworzenie maszyny wirtualnej z istniejącego obrazu wirtualnego KVM.

Pamiętaj, aby wybrać opcję, która Ci odpowiada. W moim przypadku mam już obraz ISO Debiana 10 w moim systemie lokalnym. Dlatego wybiorę pierwszą opcję i kliknę przycisk „Przekaż”.

Następnie kliknij przycisk „przeglądaj lokalnie” i wybierz obraz dysku.

Na poniższym obrazku obraz ISO został już wybrany. Zaakceptuj wartości domyślne „Typ systemu operacyjnego” i „Wersja”, a następnie kliknij „Prześlij dalej”.

W następnym kroku określ rozmiar pamięci RAM i liczbę rdzeni procesora, które mają zostać przypisane, a następnie kliknij „Przekaż”.

Następnie określ miejsce na dysku dla maszyny wirtualnej i naciśnij „Dalej”.

W ostatnim kroku podaj preferowaną nazwę maszyny wirtualnej i potwierdź, że wszystkie pozostałe szczegóły maszyny wirtualnej są w porządku. Dodatkowo możesz skonfigurować preferencje sieciowe. Możesz na przykład zdecydować się na domyślną sieć NAT lub zmienić ją na sieć mostkową, jeśli chcesz, aby Twój komputer-gość znajdował się w tej samej sieci co host.

Aby uruchomić maszynę wirtualną, kliknij przycisk „Zakończ”.

Spowoduje to uruchomienie maszyny wirtualnej. Dla tych, którzy już wcześniej instalowali Debiana 10, ten krok powinien wyglądać znajomo. Nie zakończymy jednak instalacji, ponieważ skupiamy się głównie na tworzeniu i zarządzaniu maszynami wirtualnymi przy użyciu KVM. Mamy szczegółowy przewodnik na temat instalacji Debiana 10.

To właściwie tyle. W następnym artykule zobaczymy jak zarządzać maszynami wirtualnymi KVM za pomocą Virt-managera, ale możesz także wykorzystać kokpit do zarządzania maszynami wirtualnymi. Jeśli masz jakieś pytania dotyczące tego artykułu, możesz je zadać w komentarzach.

Źródło: access.redhat.com