Jak skonfigurować serwer i klienta DHCP w CentOS i Ubuntu
DHCP (skrót od Protokół dynamicznej konfiguracji hosta) to protokół klient/serwer, który umożliwia serwerowi automatyczne przypisywanie adresu IP i innych powiązanych parametrów konfiguracyjnych (takich jak maska podsieci i brama domyślna) do klienta w sieci.
DHCP jest ważny, ponieważ uniemożliwia administratorowi systemu lub sieci ręczne konfigurowanie adresów IP dla nowych komputerów dodawanych do sieci lub komputerów przenoszonych z jednej podsieci do drugiej.
Adres IP przypisany przez serwer DHCP klientowi DHCP jest objęty „dzierżawą”, czas dzierżawy zwykle różni się w zależności od tego, jak długo komputer kliencki prawdopodobnie będzie wymagał połączenia lub konfiguracji DHCP.
W tym artykule wyjaśnimy, jak skonfigurować serwer DHCP w dystrybucjach CentOS i Ubuntu Linuksa, aby automatycznie przydzielał adres IP komputerowi klienckiemu.
Instalowanie serwera DHCP w CentOS i Ubuntu
Pakiet serwera DCHP jest dostępny w oficjalnych repozytoriach głównych dystrybucji Linuksa, instalacja jest dość prosta, wystarczy uruchomić następujące polecenie.
yum install dhcp #CentOS
sudo apt install isc-dhcp-server #Ubuntu
Po zakończeniu instalacji skonfiguruj interfejs, na którym demon DHCP ma obsługiwać żądania, w pliku konfiguracyjnym /etc/default/isc-dhcp-server lub /etc/sysconfig/dhcpd.
vim /etc/sysconfig/dhcpd #CentOS
sudo vim /etc/default/isc-dhcp-server #Ubuntu
Na przykład, jeśli chcesz, aby demon DHCPD nasłuchiwał na eth0, ustaw go za pomocą poniższej dyrektywy.
DHCPDARGS=”eth0”
Zapisz plik i wyjdź.
Konfigurowanie serwera DHCP w CentOS i Ubuntu
Główny plik konfiguracyjny DHCP znajduje się pod adresem /etc/dhcp/dhcpd.conf i powinien zawierać ustawienia tego, co i gdzie robić, oraz wszystkie parametry sieciowe, które mają zapewnić klientom.
Plik ten zasadniczo składa się z listy stwierdzeń pogrupowanych w dwie szerokie kategorie:
- Parametry globalne: określ, jak wykonać zadanie, czy wykonać zadanie lub jakie parametry konfiguracji sieci mają zapewnić klientowi DHCP.
- Deklaracje: zdefiniuj topologię sieci, stan, w którym znajdują się klienci, oferuj adresy klientom lub zastosuj grupę parametrów do grupy deklaracji.
Teraz otwórz i edytuj plik konfiguracyjny, aby skonfigurować serwer DHCP.
------------ On CentOS ------------
cp /usr/share/doc/dhcp-4.2.5/dhcpd.conf.example /etc/dhcp/dhcpd.conf
vi /etc/dhcp/dhcpd.conf
------------ On Ubuntu ------------
sudo vim /etc/dhcp/dhcpd.conf
Zacznij od zdefiniowania parametrów globalnych, które są wspólne dla wszystkich obsługiwanych sieci, na górze pliku. Będą one miały zastosowanie do wszystkich deklaracji:
option domain-name "tecmint.lan";
option domain-name-servers ns1.tecmint.lan, ns2.tecmint.lan;
default-lease-time 3600;
max-lease-time 7200;
authoritative;
Następnie musisz zdefiniować podsieć dla podsieci wewnętrznej, tj. 192.168.1.0/24, jak pokazano.
subnet 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 {
option routers 192.168.1.1;
option subnet-mask 255.255.255.0;
option domain-search "tecmint.lan";
option domain-name-servers 192.168.1.1;
range 192.168.10.10 192.168.10.100;
range 192.168.10.110 192.168.10.200;
}
Pamiętaj, że hosty wymagające specjalnych opcji konfiguracyjnych mogą być wymienione w instrukcjach hostów (patrz strona podręcznika dhcpd.conf).
Teraz, gdy skonfigurowałeś demona serwera DHCP, musisz na jakiś czas uruchomić usługę i włączyć jej automatyczne uruchamianie przy następnym uruchomieniu systemu, a także sprawdzić, czy działa i działa, używając poniższych poleceń.
------------ On CentOS ------------
systemctl start dhcpd
systemctl enable dhcpd
systemctl enable dhcpd
------------ On Ubuntu ------------
sudo systemctl start isc-dhcp-server
sudo systemctl enable isc-dhcp-server
sudo systemctl enable isc-dhcp-server
Następnie zezwól na żądania kierowane do demona DHCP w zaporze sieciowej, który nasłuchuje na porcie 67/UDP, uruchamiając.
------------ On CentOS ------------
firewall-cmd --zone=public --permanent --add-service=dhcp
firewall-cmd --reload
#------------ On Ubuntu ------------
sudo ufw allow 67/udp
sudo ufw reload
Konfiguracja klientów DHCP
Na koniec musisz sprawdzić, czy serwer DHCP działa prawidłowo. Zaloguj się do kilku komputerów klienckich w sieci i skonfiguruj je tak, aby automatycznie otrzymywały adresy IP z serwera.
Zmodyfikuj odpowiedni plik konfiguracyjny dla interfejsu, na którym klienci będą automatycznie odbierać adresy IP.
Konfiguracja klienta DHCP w CentOS
W CentOS pliki konfiguracyjne interfejsu znajdowały się w /etc/sysconfig/network-scripts/.
vim /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0
Dodaj poniższe opcje:
DEVICE=eth0
BOOTPROTO=dhcp
TYPE=Ethernet
ONBOOT=yes
Zapisz plik i zrestartuj usługę sieciową (lub zrestartuj system).
systemctl restart network
Konfiguracja klienta DHCP w systemie Ubuntu
W Ubuntu 16.04 cały interfejs możesz skonfigurować w pliku konfiguracyjnym /etc/network/interfaces.
sudo vi /etc/network/interfaces
Dodaj w nim te linie:
auto eth0
iface eth0 inet dhcp
Zapisz plik i uruchom ponownie usługi sieciowe (lub zrestartuj system).
sudo systemctl restart networking
W Ubuntu 18.04 siecią zarządza program Netplan. Musisz edytować odpowiedni plik np. w katalogu /etc/netplan/.
sudo vim /etc/netplan/01-netcfg.yaml
Następnie włącz dhcp4 w określonym interfejsie, na przykład w Ethernets, ens0 i skomentuj konfiguracje związane ze statycznym adresem IP:
network:
version: 2
renderer: networkd
ethernets:
ens0:
dhcp4: yes
Zapisz zmiany i uruchom następujące polecenie, aby zastosować zmiany.
sudo netplan apply
Więcej informacji znajdziesz na stronach podręcznika dhcpd i dhcpd.conf.
man dhcpd
man dhcpd.conf
W tym artykule wyjaśniliśmy, jak skonfigurować serwer DHCP w dystrybucjach CentOS i Ubuntu Linux. Jeśli potrzebujesz dodatkowych wyjaśnień w jakimkolwiek punkcie, możesz zadać pytanie za pomocą poniższego formularza opinii lub po prostu podzielić się z nami swoimi uwagami.